Αθήνα, 14 Μαρτίου 2022
Αριθ.Πρωτ.: 1565
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ Η ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ 1981
Η ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ 2022
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Οι νομικοί μας σύμβουλοι κατέθεσαν ενώπιον του Αρείου Πάγου την αίτηση για την ΑΝΑΙΡΕΣΗ της υπ΄αριθμ. 1290/2020 απόφασης του Εφετείου Αθηνών η οποία με εσφαλμένο σκεπτικό απέρριψε την πιλοτική αγωγή του Συλλόγου μας με την οποία διεκδικούμε τις αξιώσεις που πηγάζουν από τη σύμβαση του 1981 . Η απόφαση όλως εσφαλμένως έκρινε ότι οι αξιώσεις μας κατά της Τράπεζας από τη σύμβαση του 1981 καταργήθηκαν με το ν. 3620/2007 και την ένταξή μας στο ΕΤΑΤ.
Στην εμπεριστατωμένη αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου , οι νομικοί μας σύμβουλοι ανέδειξαν :
- ότι οι μειώσεις που επιβλήθηκαν στις παροχές που δικαιούμαστε συνιστούν διαφορά κατά την έννοια της Σύμβασης του 1981 και ότι η Τράπεζα έχει και μετά την υπαγωγή μας στο ΕΤΑΤ την ενοχική υποχρέωση να μας καταβάλλει τη διαφορά μεταξύ των παροχών που λαμβάνουμε από το ΕΤΑΤ/ νυν e- EΦΚΑ και των παροχών που δικαιούμαστε σύμφωνα με τον Κανονισμό Παροχών του ΤΑΠΤΠ.
- η υποχρέωση της Τράπεζας είναι ενοχικής φύσεως και απορρέει από την ενδοσυμβατική ευθύνη της, όπως αυτή θεμελιώνεται στην Σύμβαση του 1981 στην οποία έχουμε προσχωρήσει.
- Ότι η Σύμβαση του 1981 συνιστά γνήσια υπέρ τρίτου σύμβαση με τρίτους τα μέλη του Ταμείου, που έχουμε δικαίωμα να απαιτήσουμε την παροχή (δηλαδή την καταβολή της διαφοράς) απευθείας από την Τράπεζα.
- Ότι το ασφαλιστικό ζήτημα, το οποίο θέλησε να λύσει ο νομοθέτης με τις διατάξεις των ν. 3371/2005 και 3620/2007 είναι ανεξάρτητο της ενοχικής υποχρέωσης που έχει αναλάβει η Τράπεζα και ότι η σύμβαση του 1981 είναι αυτοτελής έναντι του ισχύοντος συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
- ότι η Τράπεζα με την καταβολή προς το ΕΤΑΤ των ποσών που ορίσθηκαν στο άρθρο 10 του ν. 3620/2007 απαλλάχθηκε μόνον από τις υποχρεώσεις της έναντι του ΕΤΑΤ και όχι από άλλες ενοχικές υποχρεώσεις, που ανέλαβε με την κρίσιμη Σύμβαση του 1981.
- Ότι η υπαγωγή μας στο ΕΤΑΤ δεν κατήργησε τη σύμβαση του 1981 και δεν απάλλαξε την Τράπεζα από τις συμβατικές υποχρεώσεις της προς εμάς.
- Ότι η εφετειακή απόφαση έχει ανεπαρκείς αιτιολογίες αναφορικά με την κατάργηση των ατομικών συμβατικών αξιώσεών μας έναντι της Τράπεζας λόγω της υπαγωγής μας στο ΕΤΑΤ .
- Το δικαίωμα για κάλυψη της διαφοράς από την Τράπεζα, που απέκτησε κάθε εργαζόμενος από τη Σύμβαση, καθώς και η αντίστοιχη υποχρέωση της Τράπεζας αποτέλεσαν και μέρος της ατομικής σύμβασης κάθε εργαζομένου, δεδομένου ότι προσχωρήσαμε στη σύμβαση ένας έκαστος εξ ημών.
- Ο μισθολογικός χαρακτήρας της παροχής καθιστά ανεπίτρεπτη οποιαδήποτε μονομερή ανατροπή της προσδοκίας ή του δικαιώματος από τον εργοδότη.
- Ότι η εφετειακή απόφαση δεν έλαβε υπόψη ισχυρισμούς που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, και ειδικότερα δεν έλαβε υπόψη ότι η ΣΥΜΒΑΣΗ του 1981 είχε την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ από όλες τις άλλες συμβάσεις των Τραπεζών να λάβει αντάλλαγμα η Τράπεζα για τις υποχρεώσεις που ανέλαβε, την περιουσία του Ταμείου, που την περίοδο εκείνη ήταν σχεδόν ίση με το μετοχικό κεφάλαιο της Τράπεζας.
- Η σύμβαση του 1981 δεν ήταν μια χαριστική σύμβαση αλλά μια σύμβαση με αντάλλαγμα.
Συνάδελφοι,
Με τη βεβαιότητα ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας θα εξετάσει ως ωφείλει με προσοχή και αντικειμενικότητα τους ισχυρισμούς μας , και θα κρίνει ότι η σύμβαση του 1981 είναι ισχυρή και δεσμεύει την Τράπεζα .
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ O ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ε. ΜΩΡΑΪΤΗ Χ. ΜΑΥΡΙΔΑΚΗΣ